Co to jest pochwica?
Waginizm lub skurcz pochwy odnosi się do spazmatycznego skurczu dna miednicy i zewnętrznej jednej trzeciej mięśni pochwy. W rezultacie wkładanie przedmiotów jest możliwe tylko z bólem. W bardzo ciężkich przypadkach kobieta nie może nawet włożyć tamponu. Istnieją zaburzenia trwałe i takie, które powtarzają się wielokrotnie. Waginizm należy do kategorii dysfunkcji seksualnych i zaburzeń bólowych i może stanowić duże obciążenie fizyczne i psychiczne dla osób nim dotkniętych. Należy zauważyć, że waginizm występuje tylko wtedy, gdy penetracja pochwy jest niemożliwa, nawet jeśli kobieta wyraźnie tego chce. Jeśli kobieta nie chce penetracji, skurcz mięśni jest naturalną funkcją organizmu, a nie pochwicą. Nawet jeśli skurcze są pojedyncze i krótkotrwałe, nie są one uważane za pochwicę i ta łagodna forma nie wymaga leczenia. Lekarze rozróżniają dwie formy tego schorzenia:
- Pochwica pierwotna: Osoba dotknięta tym schorzeniem nigdy nie była w stanie odbyć stosunku seksualnego.
- Pochwica wtórna: pochwica występuje tylko po porodzie lub operacji.
Rozróżnia się również, czy pochwica występuje zawsze, czy tylko w określonych sytuacjach, takich jak wizyta u ginekologa, chociaż stosunek seksualny jest normalnie możliwy. W takim przypadku czynnik wyzwalający jest dość łatwy do znalezienia i można go leczyć bardziej szczegółowo niż w przypadku, gdy przyczyna jest niejasna.
Przyczyny waginizmu
Z reguły warunki fizyczne i czynnik psychologiczny występują razem. Te czynniki wyzwalające mogą być liczne i zróżnicowane:
- Traumatyczne przeżycia, takie jak gwałt, ale także złe/bolesne doświadczenia podczas seksu.
- Nieprzyjemne doświadczenia u ginekologa.
- Ból w przypadku suchości poch wy w okresie menopauzy lub po menopauzie.
- Wewnętrzne odrzucenie partnera lub wewnętrzna niechęć do odbycia stosunku seksualnego z partnerem.
- Niepewność lub odrzucenie seksualności, na przykład z powodu własnego wychowania, kiedy wszystko, co seksualne, było demonizowane i odrzucane.
Leczenie pochwicy
Aby mieć satysfakcjonujące życie seksualne, konieczne jest leczenie pochwicy. Pierwszym krokiem jest wykluczenie lub leczenie wszelkich przyczyn fizycznych. Twój ginekolog może również udzielić Ci cennych porad i, w razie potrzeby, wesprzeć Cię lekami. Jeśli masz negatywne doświadczenia seksualne lub zawsze masz ten sam czynnik wyzwalający, należy to omówić z partnerem. Tylko wtedy partner może dostosować się do problemu i zareagować na Ciebie.
Celem leczenia jest nauczenie się uwalniania napięcia i umożliwienie penetracji (ponownie). Istnieją różne ćwiczenia, które mogą pomóc w rozluźnieniu mięśni. Nie jest konieczne rozciąganie mięśni, ale konieczne jest ich "odczulenie", aby nie reagowały nadmiernie. Wejście do pochwy można rozciągnąć na tyle, aby dziecko mogło się przez nie zmieścić. Nie jest ono zatem zbyt ciasne, aby można było wprowadzić do niego penisa. Jednak napięcie sprawia, że penetracja jest możliwa tylko z bólem. Odczulanie pomaga temu przeciwdziałać. Istnieją różne "patyczki" do tego celu, które mają różne średnice i mogą powoli przyzwyczajać pochwę do penetracji. Ważne jest, aby nie spieszyć się i słuchać swojego ciała. Oczywiście "ćwiczenia" takie jak seks oralny z partnerem są również dozwolone, o ile są przyjemne, tak aby mózg kojarzył dotyk pozytywnie, a nie negatywnie.
Trening mięśni dna miednicy może również pomóc lepiej je kontrolować. Ćwiczenia uczą, jak świadomie napinać i rozluźniać mięśnie. Może to również pomóc podczas seksu, a dobrze wyćwiczone mięśnie dna miednicy są również pomocne przy orgazmach i wzmacniają funkcję pęcherza. Czasami nawet stosowanie osobistego lubrykantu może pomóc, jeśli waginizm jest spowodowany bólem z powodu niewystarczającego nawilżenia.
Przyczyny psychologiczne
W przypadku traumy należy szukać pomocy psychologicznej. Pochwica jest wówczas jedynie objawem traumy. Jednak rozwiązanie problemu pochwicy nie rozwiązuje problemu traumy. W tym kontekście pomocna może być terapia rozmową lub sesja doradztwa grupowego. W przypadku łagodniejszych przyczyn, rozmowa z partnerem może pomóc w odzyskaniu poczucia bezpieczeństwa.