Przedmenopauza

Na początku owulacja często nie występuje, cykl staje się krótszy, a płodność spada. Faza ta znana jest jako premenopauza, która rozpoczyna się średnio w wieku 40 lat i trwa do 45 roku życia - chociaż niektóre kobiety zaczynają odczuwać objawy już w wieku 35 lat. Poziom estrogenu jest teraz zwykle nadal normalny, ale bez owulacji progesteron (hormon ciałka żółtego) nie jest już produkowany. Pierwszymi objawami tej nierównowagi hormonalnej są przede wszystkim zaburzenia krwawienia - albo nie ma miesiączek, albo są one bardzo obfite. Może również wystąpić tkliwość piersi, zatrzymanie wody, bóle głowy i wahania nastroju.

Okres okołomenopauzalny

Jest to właściwa faza przejściowa. Rozpoczyna się około rok do dwóch lat przed menopauzą (jest to ostatnia spontaniczna miesiączka). Cykle zwykle stają się znacznie dłuższe, a miesiączki zauważalnie słabsze. Spadek poziomu estrogenów zmienia sposób odczuwania, pojawiają się objawy i zmiany typowe dla tego etapu życia. Najczęstsze z nich to uderzenia gorąca w ciągu kilku sekund, a także nocne poty, zaburzenia snu, kołatanie serca, przyspieszony oddech i zawroty głowy. Wiele kobiet cierpi również na wahania nastroju. Obejmują one nastroje depresyjne, drażliwość, apatię, agresję i nerwowość. Mogą również wystąpić bóle stawów, opuchnięte stopy z powodu zatrzymywania wody, przyrost masy ciała i suchość błon śluzowych. Jest to fizyczny i naturalny proces starzenia się, a nie choroba. Preparaty ziołowe, regularna aktywność fizyczna lub techniki relaksacyjne mogą pomóc złagodzić objawy. Jeśli kobiety cierpią zbyt mocno, lekarz może przepisać hormony.

Okres po menopauzie

Faza ta rozpoczyna się bezpośrednio po ostatniej miesiączce i trwa około dziesięciu lat. W tym czasie równowaga hormonalna stopniowo się stabilizuje. W wieku około 65 lat kwestia ta zostaje ostatecznie rozwiązana, a objawy ostatecznie ustają. Jednak wiele kobiet skarży się obecnie na zmęczenie, brak napędu, mniejszą zdolność koncentracji, problemy z sercem i układem krążenia. Ze względu na ryzyko osteoporozy, należy przyjmować wystarczającą ilość wapnia i witaminy D.