Petra (54) właśnie przeniosła swój butik do lepszej lokalizacji i chce umieścić wszystko na nowych półkach przed piątkowym otwarciem sklepu. Nagle poczuła nieznany, ostry ból w górnej części brzucha. Obficie się poci i ma tak silne mdłości, że wymiotuje. Podejrzewa zatrucie pokarmowe i dzwoni do swojej siostry Anne, by odwiozła ją do domu. Kiedy Anne dociera do drzwi sklepu dziesięć minut później, jest zszokowana: Petra jest śmiertelnie blada.
Anne postępuje słusznie: jako asystentka lekarza wie, jak rozpoznać zawał serca. Objawy jej siostry na to wskazują. Ponieważ kobiety nie zawsze mają typowe objawy, takie jak silny ból w klatce piersiowej. Naciska więc 112 na swoim telefonie komórkowym, aby wezwać lekarza pogotowia. Petra może zostać przyjęta do szpitala w odpowiednim czasie, gdzie natychmiast rozpoczyna się leczenie zawału serca.
Zbyt często ludzie wahają się zadzwonić
Każdego roku w Niemczech około 290 000 osób doznaje zawału serca. Prawie jedna na trzy umiera przed dotarciem do szpitala. Powód: zbyt wiele osób błędnie interpretuje objawy zawału serca i zwleka z wezwaniem lekarza pogotowia ratunkowego. W rezultacie mija zbyt wiele czasu, zanim atak serca zostanie poddany leczeniu.
Zbyt wiele osób w naszym kraju wciąż nie zdaje sobie sprawy, że w przypadku ataku serca liczy się każda minuta i czeka zbyt długo: ale im szybciej pacjent jest leczony w szpitalu, tym większe szanse na przeżycie i mniejsze ryzyko poważnego uszkodzenia serca, w tym niewydolności serca ze znaczną utratą jakości życia,
wyjaśnia specjalista chorób serca prof. dr Heribert Schunkert z Niemieckiego Centrum Serca w Monachium i członek rady doradczej Niemieckiej Fundacji Serca.
Dlatego tak ważne jest, aby w przypadku podejrzenia zawału serca natychmiast skontaktować się z lekarzem pogotowia ratunkowego, a nie z lekarzem rodzinnym.
Utrata tkanki mięśnia sercowego
W przypadku zawału serca jedna z tętnic wieńcowych odpowiedzialnych za zaopatrywanie serca w tlen i składniki odżywcze zostaje zablokowana przez skrzep krwi ("skrzeplinę"). Część mięśnia sercowego zostaje wówczas odcięta od dopływu tlenu. Może to prowadzić między innymi do niebezpiecznej arytmii serca, migotania komór, które może prowadzić do całkowitej niewydolności krążenia. Im dłużej trwa atak serca, tym więcej tkanki mięśnia sercowego zostaje bezpowrotnie utracone.
Jeśli jednak zespół ratownictwa medycznego jest szybko na miejscu zdarzenia, leczenie zawału serca może rozpocząć się natychmiast, a pacjent - ewentualnie po pewnym ustabilizowaniu układu sercowo-naczyniowego - zostanie przewieziony do szpitala z opieką doraźną.
Dlatego należy zawsze dzwonić pod numer 112, jeśli zauważy się którykolwiek z poniższych objawów alarmowych:
● Osoba poszkodowana odczuwa silny ból w klatce piersiowej trwający dłużej niż pięć minut, który może promieniować do ramion, łopatek, szyi, szczęki
lub zlokalizowany w górnej części brzucha.
Występuje silne uczucie ucisku, silny ucisk, pieczenie w klatce piersiowej, osoba dotknięta chorobą cierpi na duszności.
Możliwe są również nudności, mdłości i niepokój.
Osoba dotknięta chorobą może odczuwać osłabienie (nawet bez bólu) lub może stracić przytomność.
Osoba dotknięta chorobą ma bladą, ziemistą cerę i oblewa się zimnym potem.
Szczególnym sygnałem alarmowym jest budzenie się w nocy z bólem w klatce piersiowej.
Wyraźna duszność jest również sygnałem alarmowym.
Objawy alarmowe są często inne u kobiet. Dlatego zawał serca u kobiet jest często rozpoznawany zbyt późno.
U kobiet duszność, nudności, ból pleców, ból w górnej części brzucha, nudności i wymioty są częstszymi objawami alarmowymi niż u mężczyzn.
Jeśli ból w klatce piersiowej - zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn - występuje przy minimalnym wysiłku lub w spoczynku, należy podjąć działania równie szybko, jak w przypadku zawału serca.
Do czasu przybycia zespołu ratunkowego pacjent powinien leżeć w pozycji półsiedzącej na kanapie lub wygodnym fotelu. Krewni powinni otworzyć okno, aby zapewnić dużo powietrza i uspokoić pacjenta do czasu, aż zespół ratunkowy będzie mógł rozpocząć leczenie zawału serca.