Możemy znów jasno myśleć i zdać sobie sprawę, że są inne ważne rzeczy do przeżycia i zrobienia z naszym partnerem lub bez niego. A seks, który na początku wydawał się najważniejszą rzeczą na świecie, nagle staje się sprawą drugorzędną. W pewnym momencie możemy nawet zdać sobie sprawę, że minęło zbyt wiele czasu od ostatniego seksu, nawet tego nie zauważając. Czy to normalne? I co można z tym zrobić?
Kiedy zauroczenie przeradza się w miłość
Tak, to zupełnie normalne! I żeby cię uspokoić: Możemy też coś z tym zrobić. Przejdę do tego później. Związki zmieniają się z czasem. Wszyscy o tym wiemy. Początkowe zauroczenie może przerodzić się w głębokie uczucie bliskości i więzi. Zaczynamy naprawdę kochać drugą osobę. Na początku bliskość i intymność budujemy poprzez seks. Ekscytujące jest również poznawanie, wąchanie, smakowanie, dotykanie i pieszczenie drugiej osoby. Potrzeba czułości i fizycznej bliskości jest odpowiednio silna. Żądza żyje powietrzem i miłością, że tak powiem. Uprawianie seksu jest również czymś, co odróżnia związek od przyjaźni, więc definiuje związek.
Z biegiem czasu poznajemy się lepiej. Odkrywamy, co zajmuje drugą osobę, jakie są jej preferencje i zainteresowania. Stajemy się sobie bliżsi na poziomie emocjonalnym i mentalnym. W rezultacie seks nabiera innego znaczenia i nie jest już tak niezbędny jako środek budowania więzi, jak na początku. Decydujemy się zostać razem, zamieszkać razem, a może nawet założyć rodzinę. Budujemy wspólne życie. To tworzy głębokie poczucie więzi. Seks jest nadal ważny, ale nie jest już konieczny do zdefiniowania związku.
Mniej seksu nie musi być gorsze
Mam również oficjalne dane dotyczące tego rozwoju: hamburski badacz seksu Gunter Schmidt odkrył w badaniu, że aktywność seksualna spada w ciągu pierwszych sześciu lat związku, ale następnie pozostaje stabilna na tym poziomie przez następne 25 lat. "Częstotliwość współżycia jest szczególnie wysoka w fazie tworzenia pary (w ciągu pierwszych dwóch lat) i znacznie niższa, ale stała, w ugruntowanych związkach partnerskich (6-30 lat)". A czasami seks może całkowicie zasnąć. Dopóki jest to w porządku dla obojga partnerów, nie stanowi to problemu. Dopiero gdy jedno z nich czuje się zaniedbane, pojawia się potrzeba działania. Ponadto, chociaż częstotliwość kontaktów seksualnych spada, jakość spotkań idealnie wzrasta. W końcu teraz znacie się o wiele lepiej, wiecie, co lubi druga osoba i który dotyk jest dla was dobry. Seks wykracza poza zaspokojenie czystej żądzy. Kochamy drugą osobę w sensie fizycznym i "kochamy się". Mężczyźni i kobiety ankietowani w badaniu przeprowadzonym w Hamburgu ujęli to w ten sposób: "Straciliśmy emocjonalną żywotność i lekkość początku, ale zyskaliśmy zaangażowanie".
Pożądanie można również zaplanować
Powinniśmy spojrzeć na to z innej strony: Początkowa faza zakochania nie jest normalnością. Jest to raczej całkowity stan wyjątkowy, którego nie da się utrzymać na dłuższą metę. Nawet jeśli wiele osób tego właśnie chce. Normalność przychodzi później. Jeśli zdasz sobie z tego sprawę, o wiele łatwiej jest sobie z tym poradzić. Ale z normalności można też wiele wynieść. Powinieneś naprawdę poświęcić czas dla siebie nawzajem. Znajdźcie czas dla siebie nawzajem. Planujcie wspólne weekendy, podczas których będziecie mogli spędzić czas razem i porozmawiać. Umówcie się na seks. Spontaniczność jest dla początkujących. Doświadczeni kochankowie wiedzą, jak pobudzić się nawzajem na komendę. Po prostu zacznij działać, ponieważ pragnienie przyjdzie, zgodnie z mottem: podniecenie prowadzi do pożądania, ale bliskość również prowadzi do podniecenia. Wprowadź się w nastrój dzięki erotycznym rytuałom, takim jak wspólna kąpiel lub kojący masaż.