Moje życie z narcystyczną matką

Już w wieku szkolnym Michaela zdaje sobie sprawę, że jej matka jest inna. W tamtym czasie mocno wierzyła, że została podmieniona w szpitalu. Dla niej jest to jedyny wytłumaczalny powód, dla którego jej matka nie może kochać jej tak, jak inne matki kochają swoje dzieci. Nawet przyjaciele Michaeli pytali, co jest nie tak z jej mamą? "Ale ja mogłam tylko wzruszyć ramionami. Ja też nie wiedziałam. I nie wiedziałam, że jest inaczej". Dziś już wie: Jej mama cierpi na narcystyczne zaburzenie osobowości.

Ale co to właściwie jest? Co to oznacza dla naszego związku? Michaela wspomina: "Jeśli nie zrobiłam czegoś tak, jak chciała, karą było milczenie". I to milczenie nie trwa tylko przez chwilę, ale przez wiele dni. Inną formą jest gaslighting, z powodu którego Michaela cierpiała jeszcze bardziej. "Na przykład, jeśli umówiliśmy się na coś, a ja zapytałem ją o to krótko przed tym, mówiła: "Jesteś szalony" lub "Nigdy o tym nie rozmawialiśmy", a często także: 'Tylko sobie coś wyobrażasz'". To całkowicie niepokoiło małą Michaelę. Zawsze była winna, niechlujna, zapominalska, leniwa. Kiedy Michaela miała 14 lat, jej rodzice rozstali się. Jej ojciec również zawsze podporządkowywał się matce. Ale partnerzy mogą opuścić destrukcyjną osobę - dzieci nie. Michaela początkowo utrzymuje kontakt z ojcem. Dla jej matki to absurd. "Nie jesteś przy mnie. Utrudniasz mi życie!"

Michaela również musi przyjmować ciosy. Chociaż mówi: "Przynajmniej są to rany, które się goją". "To było znacznie gorsze niż samo uderzenie, kiedy moja matka stała przede mną i zastanawiała się na głos, jak najlepiej to zrobić, żeby bolało bardziej". Próby samobójcze upozorowane przez matkę są również emocjonalnie okrutne. Za pierwszym razem wszystko jest zaciemnione, a matka leży na łóżku jak martwa. Michaela dzwoni po karetkę. Ale kiedy karetka przyjeżdża, jej matka już wstała. Ona tylko spała. Powtórzy tę scenę
odtworzy tę scenę dla swojego dziecka. Za każdym razem, gdy matka jej nie odpowiada, Michaela skrada się z jednego pokoju do drugiego w panice, spodziewając się, że natychmiast znajdzie swoją martwą matkę. " Ludzie cierpiący na to zaburzenie są głównie zainteresowani posiadaniem władzy nad innymi", uświadamia sobie dzisiaj.

Michaela jest prześladowana w szkole. To straszne, ale ma jedną dobrą stronę: chodzi do szkolnego psychologa. Może mu wylać swoje serce, w tym o swoim domu. Psycholog zdaje sobie sprawę, że problem nie leży po stronie 17-latki, ale jej matki. Pisze zalecenie, by Michaela wyprowadziła się z domu. I tak właśnie się dzieje. Początkowo młoda kobieta zrywa kontakt. Ale dzięki swojemu pierwszemu mężowi robi kolejny krok w kierunku swojej matki. "Osoby z zewnątrz, takie jak on, często nie mogą tego zrozumieć. Mówią, że nie może być tak źle, albo że ma się tylko jedną mamę!". Michaela, zupełnie niespokojna, myśli: Prawdopodobnie ma rację. Pierwsze małżeństwo jest nieszczęśliwe.

Michaela rozwodzi się z nim, wychodzi ponownie za mąż i ma dziecko. W nowym domu jest mieszkanie dla babci, do którego wprowadza się jej matka. "W tamtym czasie wciąż myślałam, że struktura rodzinna zapewni jej stabilność i ją zmieni". Wielki błąd. Wszystko nasiliło się, gdy urodziło się drugie dziecko. Matka nie chce mieć nic wspólnego z tym wnukiem, ponieważ uważa jego rude włosy za znak diabła. Michaela jest oszołomiona i nie może nic powiedzieć - tak jak wtedy, gdy była dzieckiem. Ale teraz ma już dość. U lekarza rodzinnego dowiaduje się, że całkowicie absurdalne zachowanie jej matki ma swoją nazwę: narcystyczne zaburzenie osobowości. Szuka pomocy u terapeuty i dołącza do grupy samopomocy dla osób cierpiących na to zaburzenie. "To niewiarygodne, jak podobne są nasze historie".

Pozbywa się również swojej matki na mocy nakazu sądowego, która odmawia wyprowadzki pomimo złożenia wypowiedzenia. Ale Michaela wie: "Będzie mnie zajmować do końca życia".

Prawdziwe historie: Mój mąż jest impotentem: Dwie kobiety na temat tabu

Wskazówki i informacje na temat narcyzmu: Kiedy uczucia krążą tylko wokół ego

Narcystyczne zaburzenie osobowości można rozpoznać po różnych cechach. Jeśli więcej niż połowa z nich dotyczy danej osoby, jest bardzo prawdopodobne, że cierpi ona na to zaburzenie.

• Ludzie czują sięniezwykle ważni i wyolbrzymiają swoje osiągnięcia i talenty. Oczekują również, że wszyscy uznają ich wyższość.
• Są całkowicie pochłonięciswoimi fantazjami o władzy, bezgranicznym sukcesie, błyskotliwości, pięknie i idealnej miłości.
• Postrzegają siebiejako wyjątkowych i unikalnych i wolą otaczać się tylko takimi ludźmi.
• Potrzebująnadmiernego podziwu ze strony innych.
• Bardzo typowe jest równieżwysokie poczucie uprawnień. Narcyzi oczekują, że każdy odpowie na ich żądania i spełni je.
• Wykorzystująinnych ludzi do osiągania własnych celów.
• Mają absolutny brakempatii . Nie są gotowi rozpoznać i zaakceptować uczuć innych.
• Sąbardzo zazdrośni i wierzą, że inni również im zazdroszczą.
• Ich styl komunikacji jest częstoarogancki i wyniosły - nie mają nic przeciwko ranieniu innych.

Adresy internetowe:

• Chodzi o narcyzm w rodzinie i jego konsekwencje, ze szczególnym uwzględnieniem relacji matka-córka: www.narzissmus.org.
• Wskazówki dla każdego, kto musi żyć z osobą narcystyczną: www.umgang-mit-narzissten.de
• Najważniejsze fakty o narcyzach w pigułce: www.palverlag.de/lebenshilfe-abc/narzissmus.html

Historia z życia wzięta - związek z cieniem: "Mój mąż prowadzi podwójne życie"