Kiedy piersi stają się ciężarem: 3 kobiety dotknięte chorobą opowiadają swoje historie
Carmen (32): "Po urodzeniu dzieci moje piersi się powiększyły"
Zawsze byłam krągła - i szczerze mówiąc, pogodziłam się z tym. Mój mąż uwielbia to, że "ma czego dotknąć", a moje zdrowie zawsze było dobre. Pogodziłam się nawet z moim dużym biustem. Nie jestem osobą wysportowaną, więc moje piersi nie ograniczają mnie w wolnym czasie. Jednak po urodzeniu Mai zwiększyłam rozmiar miseczki o cały rozmiar, a zanim skończyłam karmić Felixa piersią, zwiększyłam rozmiar o dwa. Znalezienie stanika, który wyglądałby w miarę kobieco? Zapomnij! W specjalnych sklepach z bielizną, które mogą zamówić mój rozmiar, płacę co najmniej 90 euro i więcej za uniwersalny stanik bez ozdób - i nadal często mam obolałe miejsca. Zdobycie dobrze dopasowanych ubrań dla "over" również staje się coraz trudniejsze. Do tego dochodzą spojrzenia. Ludzie czasami gapią się na mnie naprawdę bezczelnie i rażąco. To sprawia, że czuję się niekomfortowo. Zwykle się z tym nie kryję, ale teraz zdarza się to zbyt często. Ponieważ nasze planowanie rodziny nie zostało jeszcze sfinalizowane, redukcja nie wchodzi jeszcze w grę ze względu na ryzyko - między innymi mogłabym stracić możliwość karmienia piersią. Wiele kobiet marzy o większym biuście. Oczywiście, może to być oznaka czystej kobiecości - ale może też być prawdziwym ciężarem, który obciąża cię fizycznie i emocjonalnie.
Silke (45): "Ukrywanie się jest częścią mojego życia"
Ćwiczę jogę, pilnuję diety i wydaje mi się, że mam szczupłą sylwetkę. Jednak to sprawia, że moje miseczki uwydatniają się jeszcze bardziej. Jako młoda kobieta przez jakiś czas myślałam, że to świetnie, że przyciągam uwagę wielu mężczyzn. Ale to się już dawno zmieniło. Bardzo niewielu patrzyło na moją twarz lub było zainteresowanych prawdziwą rozmową. Większość odpowiadała na lakoniczną uwagę "Moje oczy są tutaj" z sugestywnym uśmiechem. Dzięki, nie! Zaczęłam więc ukrywać swoje piersi najlepiej jak potrafiłam i próbowałam odwrócić od nich uwagę. Jakich kolorów włosów jeszcze nie miałam! A moja szafa jest pełna swetrów, luźnych T-shirtów, luźnych topów i kardiganów. Na szczęście w banku nie mamy zbyt surowego dress code'u. Ponieważ nie noszę bluzek, marynarek, kurtek z guzikami lub zamkami błyskawicznymi, obcisłych topów i sukienek z dekoltem. Jasne, to nie koniec świata.
koniec świata. Ale naprawdę obciąża mnie to, że nie mogę być wolna w swoich decyzjach. Jeśli pokazuję się bardziej otwarcie, boję się, że zostanę pomniejszona i postrzegana jako ktoś, kim nie jestem. Nie sądzę, by było to łatwe do zrozumienia dla osób z zewnątrz. Za bardzo boję się operacji.
Claudia (42 lata): "Miałam już coś robione".
"Co, zmniejszyć rozmiar? Oddałabym wszystko za trochę więcej". Tak reaguje większość kobiet, gdy słyszą, że zmniejszyłam piersi. To irytujące. Te kobiety najwyraźniej nie potrafią sobie wyobrazić, co mogą zrobić z tobą lata bólu pleców, problemy ze snem, ból szyi i bóle głowy. Nie zdają sobie sprawy, jak bardzo cierpiałam z powodu moich piersi 80 F i że nie czułam się seksownie z tym wybrzuszonym dekoltem. Ponieważ nie sądzę, aby tak duże naturalne piersi wyglądały pięknie. Duże piersi po prostu obwisają. Koniec kropka. Dlatego zdecydowałam się na zabieg, za który musiałam zapłacić z własnej kieszeni. W tym samym czasie poddałam się również napinaniu skóry i liftingowi piersi. Odłożyłam na to pieniądze. Ból po zabiegu był silny, ale kiedy w końcu mogłam sięgnąć do mojej drugiej puli oszczędności - tej, która była przeznaczona na zupełnie nową garderobę - wiedziałam, że podjęłam właściwą decyzję.
Źródło: LEA