Elbette dostlarımızı ihtiyaç duydukları zamanlarda yalnız bırakmayız. Ancak onlara para yardımı yaparken dikkatli olmamız gerekir. Çünkü geri ödenmezse ne olur? Ya da arkadaşlar parayı beklenenden tamamen farklı bir şey için kullanırsa? İşte o zaman uzun soluklu ilişkiler genellikle dağılır - ve maddi hasar her zaman en büyüğü değildir.

Duisburg'dan Regina (52): "Yardım etmek istedim. Şimdi tüm birikimlerim gitti"

"Bazı insanlar şu anda kaybettiğim miktara gülümseyecek ama benim için çok fazla. 2,500 Euro. Ama Maria'dan o zamandan beri haber alamadığım için daha da hayal kırıklığına uğradım. Ortadan kaybolmasını hiç beklemiyordum. Elimde her zaman çok az para oldu, ama oldukça iyi geçiniyorum. Eski eşimle uzun süredir ayrıyız, çocuğumuz yok ve tezgâhtar olarak çalışıyorum. Yaklaşık dört yıl önce, uzun zamandır ilk kez maaşıma zam aldım. Sonuç olarak ayda 120 Euro daha fazla alıyorum. Bunun 70 avrosunu her ay bir tasarruf hesabına yatırıyorum. Büyük bir hayalim var: Bir noktada bir arsa satın almak istiyorum. Maria bunun harika bir fikir olduğunu düşündü. Eski bir okul arkadaşım. Birkaç yıl önce yaya bölgesinde karşılaşmıştık. Ve hemen tekrar çok iyi anlaşmaya başladık. Tıpkı eskisi gibiydi. Hemen buluşma ayarladık ve birbirimizi düzenli olarak görmeye başladık. Ta ki Maria'nın kocasıyla tanışana kadar. İlk andan itibaren ondan hoşlanmadım. Ve Maria'ya ne kadar kötü davrandığını gördüm. İğrençti. Bunu ona da söyledim. O da bana kocasının ona vurduğunu bile söyledi. Sonra bir yıl önce aradı. Eşyalarını toplayıp onu terk edecekti. Yeniden başlamak için ona borç para verip veremeyeceğimi sordum. Tabii ki hemen evet dedim. O zamandan beri mi? Hiçbir iz bırakmadan ortadan kayboldu, cep telefonuna cevap vermiyor. Benim de bir adresim yok, kimse nereye gittiğini bilmiyor. Muhtemelen parayı ve arkadaşlığı her halükarda silebilirim."

Ulm'den Marlene (51), Leni (47) ve Veronika (48): "Tatil planları felaketimiz oldu"

"Bunun rüya gibi bir tatil olması gerekiyordu. Leni, Veronika ve ben bunu gerçekleştirmek istedik. Sonunda dışarı çıkmak, beyaz kum, turkuaz deniz, çocuksuz ve erkeksiz. Ve sadece birlikte eğlenmek. Üçümüz. Bunu en fantastik renklerle hayal ederek birçok akşam geçirmiştik. Ve şimdi gerçekten işe yarayacaktı. Veronika zaten çocuksuz ve bekârdı, Lenis ve kocam da aynı fikirdeydi. Mauritius'ta on gün için rezervasyon yaptırdık ve her birimiz bunun için 1.900 Euro ödedik. Dört gözle beklemek harikaydı. Ancak bir ay öncesinden büyük patlama aniden geldi: Leni bize arabasının bozulduğunu söyledi. Yeni bir arabaya ihtiyacı vardı ve depozito için 1,000 Euro eksiği vardı. Bizimle gelemezdi. Hepimizin kafası karıştı. Bu doğru olamazdı. Hepimiz çok heyecanlanmıştık! Veronika ve ben onu ikna etmeye çalıştık. Leni tereddüt etti ama iki hafta öncesinden kararını verdi: tatil yok. Veronika da aniden vazgeçti. Böylece geziyi iptal ettik ve sadece kısmi bir geri ödeme aldık. Ben çok öfkeliydim ama ikisi de bunun aşırı olduğunu düşünüyordu. Hâlâ netleştirici bir görüşme yapmadık. Bu mesele aramızda bir duvar gibi duruyor."

Kiel'den Ute (48), Klaus (53): "Paramızı denize gitmek için kullanıyorlar"

"Lisa ve Frank ile Baltık Denizi'nde kısa bir tatilde tanıştık. Onlar için bu yıllık tatilleri gibiydi, bizim içinse uzun bir hafta sonuydu. Evet, bizim daha fazla paramız var, ikimiz de iyi kazanıyoruz. Lisa ve Frank için durum farklı. Lisa sadece yarı zamanlı çalışıyor, Frank ise memur olarak. Ama bu fark ikimizi de rahatsız etmedi. Gerçekten iyi anlaşıyorduk. Ve pahalı bir yemek için dışarı çıktığımızda, Klaus ödedi. Bu bizim için sorun değildi. Ama sonra Frank işsiz kaldı. Aynı zamanda arabası da bozuldu. İkisi için de zor bir dönemdi ve para tükenmek üzereydi. Biz devreye girdik, önce arabanın tamir masraflarını ödedik, sonra da onlara 5.000 avro borç verdik. Kısa bir süre sonra Henning ve ben spontane bir şekilde deniz kenarındaki favori otelimize gittik. Ve aniden Lisa ve Frank önümüzde durdu. Yaşadıkları stres nedeniyle manzara değişikliğine ihtiyaçları vardı. Bunu açıkça 'masrafları bize ait bir tatil' olarak gördük. O zamandan beri bir daha görüşmedik. Muhtemelen paramızı silebiliriz."

Konuyla ilgili ipuçları ve bilgiler

Arkadaşlarınıza borç para verirseniz, ne beklediğinizi dikkatle dinlemelisiniz. Minnettarlık mı? Hiçbir şey mi? Ve bozulan bir arkadaşlığı nasıl onarabilirsiniz? Psikolog, psikoterapist ve birçok rehber kitabın yazarı olan uzmanımız Dr. Doris Wolf'un bazı değerli ipuçları var.

Sorunlar, hediyeyi veren kişi hediyenin hafife alınmamasını istediğinde ve karşılığında takdir edilmeyi beklediğinde ortaya çıkar. Alıcı da kendisini sadaka alan rolünde gördüğünde, meseleyi gizli tutmayı tercih eder. O zaman daha önce eşit olan bir dostluk ciddi şekilde dengesizleşebilir. Sözleşmeler önemlidir ve arkadaşların arasının açılmasını önler. Yazılı bir anlaşma beklentileri netleştirmeye yardımcı olur ve güvenlik sağlar. Eğer borç aldığınız parayı geri ödemeye hazırsanız, bir sözleşmeden korkmanıza gerek yoktur.

İster ödünç alınan para isterse kırılan güven nedeniyle olsun, bir çatlağı onarmak her zaman mümkündür. Hangi beklentilerin olduğunu, herkesin nasıl hissettiğini ve neden herkesin belirli bir şekilde davrandığını tartışmak gerekir. O zaman aktif bir affetme eylemi gerçekleşir.

Konuyla ilgili daha fazla bilgiye buradan ulaşabilirsiniz:

Dr. Doris Wolf, reddedilme ve eleştiriyle nasıl daha kolay başa çıkılabileceğine dair stratejileri açıklıyor.
Kitap: "Bugünden itibaren artık kimse beni kıramayacak", PAL-Verlag

İşte ailenize, arkadaşlarınıza veya çocuklarınıza borç verme konusunda bazı iyi yasal ipuçları.
www.anwalt.de/rechtstipps