Bazıları aile sırlarını ömür boyu saklar. Bunun arkasında bağları geri dönüşü olmayacak şekilde koparma korkusu vardır. Ve çoğu zaman da büyük bir utanç. Çoğu durumda, dürüst olabileceğinizi düşündüğünüz nokta gözden kaçmış olabilir. Bu tür sırlar mutluluğun üzerinde Demokles'in kılıcı gibi sallanır ve dürüstçe söylenecek bir söz çoğu zaman en iyi şey olur. Ama bir de diğerleri var. Gizli kalması daha iyi olanlar. Çünkü önemsiz bir ilişkide olduğu gibi, açığa çıkmak daha çok kendi vicdanınızı rahatlatmaya yarar. Ya da patlayıcı güçleri çok yıkıcıdır. O zaman bu sırla yaşamayı öğrenmek zorundasınız - sonsuza kadar.
Christiane (35): "Kardeşimi seviyorum ama yasak bir şekilde"
"Her şey biz ergenlik çağındayken başladı. Erkek kardeşim benden üç yaş büyük. On iki yaşındayken ondan bana nasıl düzgün öpüşüleceğini göstermesini istedim. O da bunu ve biraz daha fazlasını yaptı. O zamandan beri böyle. Sanırım ailem bunu biliyordu. O şimdi evli, benim bir ilişkim yok. Sadece o var. Bu benim için yeterli. Bunun ensest ve aşağılık bir şey olduğunu biliyorum ama elimde değil, o da elinde değil. Onu seviyorum, bana o kadar tanıdık, o kadar yakın ki. Ayda birkaç kez buluşuyoruz, kimse bir şeyden şüphelenmiyor, kardeşler iyi anlaşıyor. Çocuk istemiyorum - yani bunun bir sonucu yok."
Maren (49): "Üvey kız kardeşimi sadece babam ve ben biliyoruz"
"Beni sık sık yanına alırdı, böylece metresiyle buluştuğunda bir mazereti olurdu. Ondan bir kızı vardı, ben 13 yaşındaydım, Silke beş yaşındaydı. Bu konuda kimseye bir şey söylememem için bana çok ciddi bir şekilde söz verdirdi. Babamla bir sırrımız olmasının harika olduğunu düşündüm ve bugüne kadar sözümü tuttum. Annemle babamın evliliği de onun ilişkisi gibi dağıldı. Üvey kız kardeşimin bugün nerede olduğuna dair hiçbir fikrim yok."
Franziska (24): "Büyükannem ağır bir alkolik"
"Bunu yedi yıldır biliyorum. Büyükbabam on yıl önce öldü ve büyükannem bununla başa çıkamadı. Annem bana söyledi çünkü ben sordum. Ailem irtibatı kesti. Onları ziyaret etmeyi düşünüyorum."
Susanne (42): "Kocam ortanca oğlumuzun babası değil - o bir iş arkadaşı"
"Bir Noel partisinde oldu. İçkiyi fazla kaçırmıştım ve sonra en sevdiğim meslektaşım Sebastian'la masanın üzerinde uyudum. İkimiz için de tek seferlik bir şeydi, orası kesin. Klaus ile beş yıldır evliydim ve ikinci bir çocuk istiyorduk. Hamile kaldığımda ikimiz de çok mutlu olmuştuk. Tim doğdu ve küçük mutlu bir aile olduk. Ama Tim büyüdükçe, Sebastian'a olan benzerliğini daha çok görebiliyorsunuz. Bunu Klaus'a asla söylemeyeceğim, başa çıkamaz. Bunun da bir önemi yok. Tim bizim oğlumuz, hepsi bu. Sebastian da hiçbir şey bilmiyor."
Stefanie (49): "Justin babamın öldüğünü sanıyor. Ama o sadece kaçtı."
"Sık sık kendime doğru şeyi yapıp yapmadığımı soruyorum. Justin bir yaşındayken Tom benden ayrıldı. Tom onunla neredeyse hiçbir şey yapmak istemiyordu. Sonra ona tamamen ortadan kaybolmasını söyledim. O da öyle yaptı. Daha sonra Justin'e Tom'un ölümcül bir kaza geçirdiğini söyledim. Hiç ilgilenmeyen bir baba olacağına hiç olmasın daha iyi diye düşündüm."
Andrea (54): "Kızımız evlatlık ama bunu bilmiyor"
"Valerie'yi 20 yıl önce dört aylıkken bir Rus yetimhanesinden aldık. Annesi bir fahişeydi, babası bilinmiyordu. Valerie için biz onun ebeveynleriyiz. Gerçekte nereden geldiğini bilse hepimiz ne kazanırız? Ailesine ulaşamıyor, ne bir adres ne de bir isim var. Ona şimdi gerçeği söylemek onu en derin güvensizliğe sürükleyecektir."
Bu da ilginizi çekebilir:
Mahrem itiraflar: Evet, bir ilişkim var
Mahrem seks itirafları: Kadınlar ne ister
Yaşlılıkta seks: Mahrem itiraflar
Patchwork aile: sorunlar ve avantajlar
Ayrılıktan sonra: Çocuklar baba lehine karar verdiğinde
Patolojik kıskançlık: Bir duygu ilişkiyi yok ettiğinde
Aleksitimi: "Duygusal körlükten muzdaribim"