Uważaj na ugryzienia przez koty: natychmiast udaj się do lekarza

Jeszcze przed chwilą kot leżał na kolanach mamy, mrucząc i pozwalając się głaskać. Potem jego pani próbowała go przegonić. Ale to mu nie odpowiadało, ugryzł szybko jak błyskawica i złapał grzbiet dłoni mojej pani. Chociaż rana prawie nie krwawiła, ręka spuchła, zaczerwieniła się i bolała. Ale mama była pewna, że po dezynfekcji i lekkim schłodzeniu wszystko będzie dobrze ...

Unterschätzen Sie einen Biss Ihres liebsten Stubentigers nicht. Er kann sich schnell entzünden.© iStock
Nie lekceważ ugryzienia przez ulubionego zwierzaka. Może ono szybko ulec zakażeniu.

Rany po ugryzieniach często zakażone

Lepiej od razu udać się do lekarza. Obrzęk, ból, zaczerwienienie i ograniczona ruchomość wskazują, że rana po ugryzieniu uległa zapaleniu i jest zainfekowana. Dzieje się tak w przypadku nawet połowy wszystkich ugryzień przez koty. Powód: koty mają ostre i stosunkowo długie zęby. Wnikają one głęboko w tkankę. Bakterie znajdujące się w jamie ustnej i ślinie kota dostają się do rany.

Bakterie migrują do środka

Ukąszenia kota w okolicy nadgarstka i dłoni są szczególnie łatwe do zakażenia. Dzieje się tak, ponieważ krążenie krwi jest tutaj słabe. Dlatego zarazki ze śliny kota mogą się namnażać, zanim układ odpornościowy zdąży zareagować. Patogeny mogą również migrować do innych części ciała wzdłuż ścięgien, które biegną tuż pod powierzchnią skóry. Może to prowadzić do zapalenia pochewek ścięgien, okostnej lub stawów, a w najgorszym przypadku nawet do zatrucia krwi.

Każdy, kto został ugryziony przez kota, powinien skonsultować się z lekarzem ze względu na ryzyko infekcji. Dotyczy to zwłaszcza dzieci i osób z osłabionym układem odpornościowym. Lekarz najpierw sprawdzi, czy ochrona przed tężcem jest wystarczająca. Może opatrzyć ranę i w razie potrzeby podać antybiotyk. Jeśli rana ropieje lub uraz nie jest błahy, często konieczna jest operacja. Zadrapania mogą wyglądać gorzej niż ugryzienia, ale są mniej niebezpieczne.

Ochrona przed tężcem

Szczepienie przeciwko tężcowi (szczękościsk) trwa dziesięć lat. Jeśli szczepienie zostało wykonane dawno temu lub nie jest jasne, kiedy wykonano ostatnie szczepienie przeciwko tężcowi, należy je odnowić. Bakterie tężca często znajdują się w glebie.