ADHD: dotyczy również dorosłych

Przez długi czas zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi był klasyfikowany wyłącznie jako choroba dzieci i młodzieży. Dziś jest jasne, że ADHD może dotyczyć również dorosłych. Istnieje jednak pomoc. Nasz ekspert dr Lothar Imhof z Ahrensburga wyjaśnia, jak rozpoznać, czy jesteś dotknięty chorobą i co możesz zrobić.

Jak rozpoznać ADHD?

Szacuje się, że około dwóch milionów dorosłych w Niemczech cierpi na ADHD. Wpływa to na ich codzienne życie, odbiera im odwagę do stawiania czoła życiu i często prowadzi do innych chorób psychicznych. Jednak wielu z nich nawet nie zdaje sobie sprawy, że cierpi na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.

Ciągły brak koncentracji, chaos w pracy, zapominanie o spotkaniach - dla wielu osób jest to stresująca część codziennego życia. Uwaga jest upośledzona, podobnie jak zdolność koncentracji na jednej rzeczy przez długi czas, a reakcje są często niekontrolowane.

Jakie konsekwencje może mieć ADHD?

"To nie tylko lekki niepokój" - wyjaśnia dr Imhof - "W praktyce ADHD u dorosłych często nakłada się na inne schorzenia psychologiczne". Szacuje się, że około 40% osób dotkniętych tym zaburzeniem cierpi również na depresję, a około 20% na zaburzenia lękowe. W około 35% przypadków ADHD jest trudne do odróżnienia od innych poważnych zaburzeń osobowości. Osoby te są również znacznie bardziej narażone na uzależnienie.

Fakt, że do 80% osób dotkniętych ADHD w dzieciństwie nadal cierpi na to zaburzenie w wieku dorosłym, jest dziś niekwestionowany przez ekspertów. Neuroprzekaźnik dopamina nie jest wystarczająco obecny w niektórych regionach mózgu, co prowadzi do zaburzeń w przekazywaniu impulsów nerwowych.

Jakie są dostępne opcje leczenia ADHD?

Ustrukturyzowana codzienna rutyna, ukierunkowany trening behawioralny i wsparcie psychologiczne mogą pomóc pacjentom z ADHD. Zaburzenie to można również leczyć za pomocą leków. Od kilku lat metylofenidat (MPH) jest dostępny jako zatwierdzony i dobrze zbadany składnik aktywny dla dorosłych pacjentów, który może w szczególności normalizować zaburzenie regulacji dopaminy.

"Jeśli choroba będziekonsekwentnie diagnozowana i odpowiednio leczona, cierpienie wielu dotkniętych nią osób może zostać złagodzone w dłuższej perspektywie" - podsumowuje dr Imhof. Jego rada: każdy, kto doświadcza opisanych objawów, powinien skonsultować się z zaufanym lekarzem, aby sprawdzić, czy nie cierpi na ADHD. Może to być początek zupełnie nowego podejścia do życia.

Czy cierpisz na ADHD?

Podejrzewasz, że możesz mieć ADHD? Rozwiąż test tutaj.