Odporność pochodzi od łacińskiego czasownika "resilire", który oznacza "odbijać się". W materiałoznawstwie opisuje właściwość elastycznego materiału, który powraca do swojego pierwotnego kształtu po odkształceniu. Odporność opisuje zatem zdolność do tego, by nie dać się "wygiąć z kształtu" przez sytuacje kryzysowe.

Odporni ludzie niezałamują się w sytuacjach kryzysowych. Separacja lub utrata pracy ma na nich wpływ - ale nie załamują się. Wręcz przeciwnie: w niektórych przypadkach wychodzą z kryzysu silniejsi. Ciągły stres codziennego życia również nie przeszkadza im zbytnio - po prostu wzruszają ramionami, podczas gdy inni się wypalają.

Co dokładnie daje tym ludziom większą odporność, umożliwiając im przezwyciężanie kryzysów życiowych i radzenie sobie ze stresującymi sytuacjami, jest przedmiotem badań pierwszego Europejskiego CentrumOdporności na Uniwersytecie w Moguncji od 2014 roku. Naukowcy z dyscyplin takich jak podstawowe badania biologiczne, neurobiologia i psychologia współpracują ze sobą, aby przeanalizować swoje odkrycia dotyczące rozwoju i radzenia sobie ze stresem. W oparciu o ich odkrycia opracowano ćwiczenia mające na celu zminimalizowanie stresu. Dobra wiadomość: odporności można się nauczyć.